“Ik voel verkramping en leegte”
“Ik voel verkramping en leegte”
Ben ik genoeg?
Genoeg om…
Geliefd te worden
Leuk gevonden te worden
Liefde te ontvangen
Erbij te horen…..
“Ik voel verkramping en leegte” Deelt mijn client. Waarom vraag ik? “De stem in mijn hoofd zegt, dat mensen niet op mij zitten te wachten, dat ik niet genoeg ben, niet interessant genoeg. Ik merk dat ik ook kritisch hiervan word…”
Oef ja, ik denk dat dit een gevoel is, wat de meeste van ons wel herkennen. “Mag ik er zijn precies zoals ik ben”
Presteren, dingen bereiken, doen, doen, doen. Is erin gehamerd en dat begon al op school. Je moest altijd meer. Betere cijfers halen, beter je best doen etc. etc.
Ik vind het niet gek dat je nu twijfelt… ik moest altijd meer zijn…
“Ben ik dan nu WEL goed genoeg” is een logisch gevolg.
Deze gedachten maken je kritisch en kritisch zijn is een veiligheidsmechanisme, onderliggend gebeurt er dit:
“Als ik kritisch ben, hoef ik niet
te voelen
te openen
bang te zijn voor afwijzing.
Een risico te wagen om te vragen; Hou je van mij? Precies zoals ik ben”
Daardoor voel je verkramping en leegte.
Hoe ga je hiermee om?/Hoe kan je jezelf helpen?
Zodra je de verkramping en leegte voelt; vertraag, ga met je gedachten naar deze leegte en verkramping. Blijf erbij, adem er diep en dieper, dieper in. Ontspan je schouders, je buik, voel je voeten op de grond. Voel de stevigheid van de aarde onder je. In het midden van de verkramping visualiseer je een klein lichtje en deze adem je groter en groter, blijf meer en meer ontspannen. Vertel jezelf “Ik ben genoeg” adem deze woorden in en herhaal totdat je het voelt in je lichaam.
Dit is de eerste stap
Herken je jezelf hierin?! 1 september heb ik weer plek voor een 3 maanden traject.
Boek een gratis intake via de mail,
Dikke knuffel Leona
.
.
